Τομείς εξειδίκευσης: Αστικό Δίκαιο, Ενοχικό δίκαιο, Εμπράγματο Δίκαιο, Οικογενειακό δίκαιο, Κληρονομικό δίκαιο, Εμπορικό δίκαιο, Τραπεζικό Δίκαιο, Δημόσια και ιδιωτικά έργα

Εμπειρία στη διαιτησία: Έχει διατελέσει διαιτητής, δικηγόρος σε διαιτησίες καθώς και εμπειρογνώμονας επί του ελληνικού δικαίου σε διεθνείς διαιτησίες.

Γλώσσες εργασίας:  Ελληνικά, Γερμανικά, Αγγλικά

Σπουδές: Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στο Αστικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (Γερμανία). Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Μονάχου (θέμα διδακτορικής διατριβής: «Die Eigentumsanwartschaft beim Vorbehaltskauf – Zur Theorie der dinglichen Anwartschaften», 1963).

Η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου τον ανακήρυξε το 1962 διδάκτορα, το 1967 υφηγητή και το 1970 καθηγητή Αστικού Δικαίου, Πολιτικής Δικονομίας, Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και Συγκριτικής των Δικαίων. Το 1973 εξελέγη έκτακτος και το 1976 τακτικός καθηγητής Αστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας διετέλεσε Πρόεδρος κατά τα έτη 1987-1989. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής  στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (νυν Οικονομικό Πανεπιστήμιο). Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Διετέλεσε Διοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας της Ελλάδος. Είναι μέλος της Ένωσης Γερμανών Αστικολόγων. Ίδρυσε την Ένωση Αστικολόγων και διετέλεσε επί έτη πρόεδρος αυτής. Από το 2001 είναι Διευθυντής Σύνταξης του νομικού περιοδικού «Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου».